کتاب بچه ای که نمی خواست آدم باشد

کتاب «بچه‌ای که نمی‌خواست آدم باشد» نوشته زهرا موسوی است. فاطمه زمانه‌رو، تصویرگر کتاب است. این اثر توسط انتشارات مهرستان در سال 1402 در 80 صفحه برای گروه سنی «ج» منتشر شده است.

کتاب حاوی داستانی تخیلی برای نونهالان است. در این داستان بچه شتری همراه صاحب و پدر و مادرش به سفر حج می‌رود و یکی از شاهدان ماجرای غدیرخم است. بچه، شتری است که عاشق خاطره‌جمع‌کردن است؛ اما دوستش آدی فقط دنبال بازیگوشی است. بچه لابه‌لای خاطراتش از مرد مهربان و قصه غدیر می‌گوید.

این داستان شامل 10 فصل است. دری که دُم نداشت، دوست دارمی که زیاد شد، سفر کسی نفهمکی، سفر همه بفهمکی، عجیب‌ترترین خانه دنیا، دروغ بدبدترین کار جهان، نقشه بکشی که داشت نمی‌‎مرد، خبر خیلی‌تر از بیشتر مهم، شتری که آبرویش داشت نمی‌رفت و روزی که یک عالمه‌ترین خاطره‌ها جمع شد، عناوین بخش‌های این کتاب است. از عناوین کتاب مشخص است که متن خلاقانه و خاص نوشته شده است.

کتاب اینگونه شروع می‌شود: «من یک شتر یک ساله هستم و اسمم بچه است. با اینکه هیچ شتری توی دنیا اسم بچه‌اش را بچه نگذاشته، اما دوست دارم من به این اسم زیاد است. به خاطر همین، این اسم را برای خودم انتخاب کردم. من یک شتر خاطره جمع‌کن هستم. هیچ شتری مثل من، خیلی‌تر از خیلی‌تر از خیلی، دلش نمی‌خواهد من میخواهم! خاطره جمع کند و …»