سفر روح در «یتیم غوره» نه یک ماجرای تخیلی صرف، بلکه یک استعاره تربیتی است: جدایی موقت از دنیای مادی، دیدن ارزشها در خالصترین شکل، و بازگشت برای بهکارگیری آنها. برای نوجوان، این تجربه داستانی میتواند الهامبخش، معناآفرین، و حتی نوعی تمرین برای مواجهه با پرسشهای بزرگ زندگی باشد.
این اثر میتواند بهانهای برای گفتوگو میان نوجوان و والدین/مربی درباره مرگ، ایثار، و ارزش قهرمانان گمنام شود.
شخصیتهایی چون پدر پروانه یا همرزم شهیدش، الگویی مثبت برای شجاعت و فداکاری ارائه میدهند.
شخصیتپردازی در این رمان، برخلاف روایتهای پیچیده و عمیق روانشناختی، به شکل تمثیلی و با هدف انتقال پیامهای اخلاقی و تربیتی طراحی شده است. تمرکز اصلی بر انتقال مفهوم ایثار، رشادت و اهمیت قهرمانان بینام و نشان به نسل نوجوان است.
نوجوان در این سن به دنبال یافتن معنای زندگی است. سفر روح نمادی است از جستجوی همین معنا.
مواجهه با شهدا و پیامهای اخلاقی داستان میتواند نوجوان را از سطح «اخلاق قراردادی» به سطح «اخلاق اصولی» هدایت کند؛ یعنی انتخاب درست به خاطر اصول، نه صرفاً پاداش یا ترس از تنبیه.
سبک زندگی اسلامی در کتاب تشریح شده است.
نوجوان میتواند بیندیشد که کدام بخشهای داستان نمادین و کدام ممکن است واقعی باشند، و این تمایز را در ذهن خود بسازد.
مشاهده نشد.
برخی مطالب خشونتآمیز در متن دیده میشود. مثل صحنه تصادف (ص 111: استخوان ساقم دو تکه شد و …)
با توجه به فضای ارزشی و معنوی کتاب، احتمال ایجاد ترس یا اضطراب شدید برای نوجوان کم است؛ برعکس، ممکن است حس کنجکاوی و تفکر اخلاقی را برانگیزد.
داستان، مرگ را نه به عنوان پایان مطلق، بلکه به عنوان مرحلهای از سفر روح معرفی میکند؛ این میتواند اضطراب مرگ را کاهش دهد.
رفتار غلام گنده، پسری که خودکشی کرده و دیگر گناهکاران در کتاب توصیف شده است.
پدر قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت نمیکند و از چراغ قرمز رد میشود و در ادامه که پشت چراغ قرمز میایستد و تصادف رخ میدهد، چندین بار به دخترش میگوید اگر چراغ را رد کرده بودم، تصادف نمیکردیم.
در صفحه 86 و چند صفحه دیگر، به صورت قطعی گفته میشود که نوزادان روحها را میبینند در حالی که دیدن یا ندیدن ارواح توسط کودکان موضوعی است که هنوز به طور قطعی مشخص نیست.
کتاب «یتیم غوره» نوشته فاطمه بختیاری است. این کتاب توسط واحد کودک و نوجوان انتشارات کتاب جمکران (گنجشکهای جمکران) در سال 1402 در 182 صفحه منتشر شده و در سال 1403 به چاپ دوم رسیده است.
یتیم غوره، اصطلاحی مربوط به گویش قمی به معنی بچه ریز و فلفلی و کنایهای محبتآمیز از شیطنت و سرزندگی است. راوی این کتاب، پروانه است. پروانه، دختر نوجوانی شاد و بازیگوش است. او در کنار ویژگیهای کودکانه و شیرین، درگیر حادثهای میشود که زندگیاش را دگرگون میسازد.
داستان، فضای رئالیسم جادویی یا فانتزی معنوی دارد؛ یعنی رویدادهای واقعی (تصادف و کما) با عناصر غیرواقعی یا ماورایی (دیدار با همرزمان شهید پدر در حالت بیهوشی) ترکیب میشوند.
در وقایع داستان، شخصیت پدر و دوستانش در عالم بیهوشی (کما) برای پروانه قابل رؤیت میشوند؛ این تجربهها فضایی نمادین و معنایی از جنس آشنایی با گذشتههای مدفون فراهم میآورد.
از نظر منطق داستانی، نویسنده این عناصر را با لحن ساده و روایت صمیمی طوری درهم میآمیزد که برای نوجوانِ آشنا با ادبیات دفاع مقدس یا قصههای معنوی، اتفاقات عجیب هم «در چارچوب قصه» قابل قبول میشوند.
اگر مخاطب انتظار یک روایت صددرصد واقعگرایانه داشته باشد، سفر روح و مکالمه با شهدا در کما، بیشتر بهعنوان «تمثیل» و نه رخداد فیزیکی پذیرفته میشود.
| نویسنده | |
|---|---|
| قطع کتاب | |
| گونه ادبی (ژانر) | پراحساس, تخیلی |
| سال چاپ | |
| جنسیت | |
| شابک | 9789649739120 |
| ناشر | |
| تعداد صفحه | 182 |
| جلد کتاب | شومیز |
| رده سنی |
عالی کتاب یک نهاد مردمی فرهنگی است که برای پاسخ به نیازهای کودکان و نوجوانان در حوزه کتاب تاسیس شده است.
ما با یک ارزیابی دقیق و حرفه ای بهترین کتاب های کودک و نوجوان کشور را ارزیابی می کنیم و گلچینی از عالی ترین کتابهای مورد نیاز بچه ها را تقدیم شما والدین، مربیان و دوستداران ادبیات کودک و نوجوان خواهیم کرد.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری