پرواز با پاراموتور را دوست دارم

نویسنده محترم در کتاب پرواز با پاراموتور توانسته است به وسیله داستان زیبا، بخشش و ایثار را به نواجوانان و جوانان بیاموزد که این از سفارشات دستورات دینی ما مسلمانان می باشد.
نویسنده محترم درون مایه دینی را در این اثر از یاد نبرده و توانسته است به خوبی در پیش برد ماجرا عباس از آن کمک بگیرد. کتاب از زبان دو نفر روایت می شود که یکی ثریا و دیگر عباس است.
ثریا با درک درست از پدری که به سختی خرج خانه را در می آورد، و مادری که تمام تلاشش را می کند تا زندگی را اداره کند، از ثریا الگویی می سازد که تنها از یک دختر ایرانی در جامعه اسلامی را می شود انتظار داشت.
این اثر نوجوان را در فضایی که به خوبی آرزوی عباس و یا آرزوی ثریا را درک می کند قرار می دهد.
مثلا وقتی ناخواسته نامه ی ثریا در جیب عباس پیدا می شود، جنگی بین آرزوی عباس (پرواز) و اعتقادات دینی او در می گیرد که در این لحظات انتخاب عباس بسیار حساس می شود و وقت آن می رسد تا باورهای دینی و اعتقاداتی خود را نشان دهد.
اعتقاداتی و باورهای دینی که خاله و شوهرش، و همچنین ثریا، و مراد، و یا دوست پدر عباس از خود نشان می دهند، تا او به وقتش ایثار کند و از خودش بگذرد تا ثریا بتواند به المپیاد برود.